Met kleur druk ik mij uit, kleuren zijn de belangrijkste uitdragers van de drang waarmee ik in elk van mijn werken een boodschap breng, een boodschap waar mens en natuur één geheel vormen, alsof door mekaar verstrengeld, een boodschap waar alles samensmelt, het onderwerp en het landschap in één enkel lichaam, in één enkel onderwerp: de gedachte, het waarnemen.

De gelaatstrekken worden met huisdskleuren weergegeven, bijna halfdoorzichtig, om aan de waarnemer duidelijk te maken dat het gaat om gevoelens die vorm aannemen en niet om vormen die gevoelens wensen uit te drukken. De gelaten zijn intens in hun ontroering, daar waar het overige van het schilderij amper is aangegeven. Soms kan het de indruk geven dat het werk onvoltooid zou zijn, wat niet het geval is. Het effect is opzettelijk, het geeft aan dit soort momentopname een beter gevoel van de voobijgaande tijd.

Ik verwerk op een stevige manier vorm en kleur, gevoelens en ontroeringen om zulk moment op te vangen. Ik vereenvoudig de trekken, ik druk pencelen of rol, lichtjes, krachtig of soms ook zeer vloeiend op het doek met de bedoeling een gevoel over te brengen met de nodige kleuren. Een verbond tussen het denken en de werkelijkheid, tussen de dichtheid van de kleuren op het doek en de visuele weergave. Ik tracht bij anderen hun eigen emoties op te wekken door hun gedurende een tijdspanne te laten trillen, hun gevoeligheid aan te raken en terug te keren naar de bron ... het leven.